biser šumadije
Ako još ne znate gde ćete za praznik, imamo predlog: Ovaj manastir se nalazi na samo sat vremena od Beograda
Manastirsku crkvu koja se nalazi na levoj obali Banjskog potoka, podigao je u prvoj polovini XV veka vlastelin Mihailo Končinović
Vreme praznika obično znači odmor, a budući da se nadolazeći vikend spaja sa državnim praznikom Danom primirja u Prvom svetskom ratu, ovo je idealno vreme za neko kraće putovanje ili bar jednodnevni izlet, a mi, kao i uvek imamo pravi predlog. Reč je o manastiru Voljavča, koji nalazi na sat vremena od Beograda.
Srbiju pored prirodnih lepota krasi i bogata istorija i kulturno nasleđe koje se neguje vekovima, a crkve i manastiri su njeni čuvari. Jedan od tih velelepnih manastira koji kroz vekove pamti živote naših predaka je i manastir Voljavča.
Ovaj manastir se nalazi 5 km od Stragara, na severoistočnim padinama Rudnika, 20 km od Topole i 30 km od Kragujevca, a prema predanju potiče iz XI veka. Manastir Voljavča je ženski manastir posvećen Sv. Arhangelima.
Obnovljen je 1430. godine, dok prvi pouzdani izvor o ovom manastiru potiče iz 1539. godine, kada je spahija Mehmed izdao "velekupcu" Živku Končinoviću iz Srebrenice, tapiju na zemlju manastira Voljavče. U to vreme iguman je bio Teodosije Končinović, navodi se na eparhija-sumadijska.org.rs.
Manastirska crkva
Manastirsku crkvu koja se nalazi na levoj obali Banjskog potoka, podigao je u prvoj polovini XV veka vlastelin Mihailo Končinović.
Kasnija istorija Voljavče bila je veoma teška, manastir je pod Turcima više puta paljen, rušen i obnavljan. O velikom oštećenju i obnovi 1551. godine svedoči sledeći zapis:
"Živko Končinović velekupac od plemena Mihaila Končinovića iz Srebrnice preseli se iz doma otečestva svoga i udruži dom svoj više Banje kod potoka Voljavče i osta tamo malo vremena i obnovi Monastir, pokri i povenicu podpisa i dve kelije od zapadne strane pred crkvom pokri".
Turci su 1759. godine ubili manastirskog starešinu Teodora Tepca, a konake zapalili.
Značajna obnova izvršena je nakon dolaska (1762) u manastir igumana Aleksija. I za vreme Hadži Ruvima (1788), rudnički Turci su palili Voljavču, da bi sadašnji oblik dobila 1796. godine kada su majstori iz Ohrida sazidali crkvu.
U ustaničko vreme, u prvim decenijama XIX veka, i pored toga što je ovde bilo sedište Praviteljstvujuščeg sovjeta, manastir nije stradao.
Značajan građevinski zahvat bila je gradnja kule zvonare na zapadnom delu crkve, koju je 1838. godine podigao ustanički starešina Janićije Đurić. Rekonstrukcija manastirskih objekata sprovedena je tokom 2005. godine, kada je u Voljavči održana proslava dvestogodišnjice izvršne vlasti u Srbiji, povodom zasedanja ustaničkog Sovjeta u ovom manastiru.
Konak Praviteljstvujuščeg sovjeta
Dakle, ovaj manastir je od velikog nacionalnog značaja kao mesto u kome je posle pet vekova počela da radi prva srpka vlast - Praviteljstvujušči Sovjet 1805. godine, posle Prvog srpskog ustanka.
Istočno od crkve nalazi se konak u kome je 1805. godine zasedao Praviteljstvujušči sovjet. Zgrada je podignuta 1765. godine i spada u red najznačajnijih manastirskih konaka u Srbiji.
Zgrada konaka u kojoj je Sovjet zasedao sačuvana je i nalazi se u dobrom stanju, a najznačajnije prepravke izvršene su baš u vreme kada je adaptirana za sedište Sovjeta.
Tada je rekonstruisan spratni deo konaka, u kome je ustanička vlada i radila, pa se u tom delu i danas nalazi soba koju nazivaju Karađorđeva.
NE PROPUSTITE
Bonus video:
Uz Espreso aplikaciju nijedna druga vam neće trebati. Instalirajte i proverite zašto!
